زندگی نامه مهندس مشایی
به دلیل این که سایتی که نزدیک به ایشان باشد و زندگی نامه ایشان را داشته باشد پیدا نکردم مجبور شدم از سایت ویکی پدیا استخراج کنم
زندگی نامه مهندس مشایی
اوان زندگی
اسفندیار رحیم مشایی در آبان ماه سال 1339 در رامسر متولد شد. در نوجوانی به خوبی قرآن را تلاوت میکرد و در هیاتهای مذهبی مداحی اهل بیت را میگفت. او در زمان پیروزی انقلاب ایران 18 سال داشت. مشایی که در فضای داغ آن روزها از 15 سالگی برای مردم شهر و روستا سخنرانی کرده بود، در بحبوحه انقلاب تبدیل به سخنرانی قهار و محور اقدامات انقلابی شهر شد. راهاندازی راهپیماییها، نوشتن بیانیهها و پخش اعلامیههای آیتالله خمینی، برگزاری هیأت مذهبی و مراسم خواندن دعای کمیل و ندبه از جمله فعالیتهای او پیش و در اوایل انقلاب است.[17]
فعالیتها از 1357 تا 1384
او سابقه دستگیری ندارد و خود میگوید که چندین بار از خطر ساواک رهایی یافتهاست. مهندسی الکترونیک را از دانشگاه صنعتی اصفهان گرفتهاست و در همین زمان در اطلاعات پایگاه بسیج مسجدالمهدی مرداویج اصفهان و ماجرای مهدی هاشمی حضوری فعال داشت. او نیز چون دیگر همراهان احمدی نژاد، در سالهای 65-66 دوباره به تحصیل روی آورده است. وی پیش از تاسیس وزارت اطلاعات به سیستم اطلاعات-امنیتی که در کشور توسط نهادهایی چون سپاه راه اندازی شده بود، پیوست. رحیم مشائی در اطلاعات سپاه رامسر به فعالیت پرداخت. وی سپس به دلیل بحرانی که اوایل انقلاب علی الخصوص در سالهای 58 تا 61 گریبان مناطق کردنشین را گرفته بود، به دعوت سردار محمدرضا نقدی به کردستان رفت تا در سمت معاون اطلاعات واحد کومله اطلاعات سپاه مستقر در قرارگاه حمزه سیدالشهداء شروع به فعالیت کند. مقارن با فرمانداری محمود احمدی نژاد در ماکو، وی عضو شورای تامین استان آذربایجان غربی بود. حسین الله کرم درباره آشنایی احمدی نژاد و مشائی مینویسد: «احمدینژاد فرماندار خوی بود و مشایی عضو شورای ویژة تأمین استان. این آشنایی سبب گشت تا بعدها احمدینژاد (شهردارتهران) به سبب شناختی که از سبک کار فرهنگی موفق او در کردستان داشت او را به سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران فراخواند.» وی با نام مستعار مرتضی محب الاولیاء در مناطق کردنشین به اقدامات امنیتی-اطلاعاتی دست زد. او با نام اصلی اش یعنی اسفندیار رحیم مشائی عضو شورای تامین استان آذربایجان غربی نیز بود. پس از تشکیل وزارت اطلاعات در سال 63، رحیم مشائی «مسئول تدوین استراتژی نظام جمهوری اسلامی در خصوص اکراد ایرانی» بود. در زمان تصدی «محمد محمدی ری شهری» بر وزارت اطلاعات، وی مسئولیت «مناطق بحرانی کشور» و را عهده دار بود. او همچنین از موسسین «موسسه مطالعات علمی» (در سال 76) وابسته به وزارت اطلاعات است که عمده فعالیت اش تحقیق و پژوهش و ارائه راهکار در خصوص مسائل قومیتهای ایرانی، شناخت بیشتر آنان و همبستگی ملی است. وی سپس به وزارت کشور رفت و در دوران تصدی علی محمد بشارتی مدیرکل اجتماعی وزارت کشور شد و از آنجا به رادیو پیام و سپس به شهرداری منتقل شد. رحیم مشائی تا اسفندماه سال 1388 به مدت 20 سال، مدیر مسئول ماهنامه «سروه» بود. این نشریه با گستره توزیع بینالمللی در ایران و جهان منتشر میشود. زبان آن کردی سورانی است و به گویش کرمانجی نیز ده صفحه مطلب منتشر میکند که اخیرا به صورت ویژه نامه کرمانجی ضمیمه مجله میشود. همچنین سرمقاله نشریه علاوه بر کردی به زبان فارسی هم درج میشود. مشخصا در میان بدنه وزارت اطلاعات از او به عنوان کارشناس مسائل کردستان یاد میشود.[17][18]
دوره اول ریاست جمهوری احمدی نژاد
اسنفدیار رحیم مشائی با آغاز به کار دولت نهم و به دلیل آشنایی پیشین رئیس جمهوری با وی، در بدنه دولت جذب شد و ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را عهده دار شد. وی همچون غلامحسین الهام چندین شغل دارد؛ رییس مرکز مطالعات جهانی شدن، جانشین رئیس جمهور در شورای عالی ایرانیان خارج از کشور، عضو شورای نظارت بر صداوسیما، عضو شورای فرهنگی دولت، نماینده رئیس جمهور در شورای نظارت بر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، عضو کمیسیونهای اقتصاد وفرهنگی دولت و در آخر ریاست کمیته عالی در مورد طرح خط لوله گاز ایران-پاکستان-هند، از جمله این مشاغل است. رحیم مشائی همچنین عضو هیأت مدیره موسسه «رایانه شهر» است. مدیر عامل این موسسه که در زمینههای مختلف علوم کامپیوتری فعالیت میکند فردی به نام «خسرو کاظم آذربایجان» است و مشائی در کنار افرادی چون حمید بقایی، کاظم کیاپاشا، مجیدرضا ربیعی و...، هیأت مدیره آن را تشکیل میدهند. رحیم مشائی از حجاب گرفته تا مسائل اتمی صاحب نظر است. حتی گفته میشود بسیاری از اقدامات احمدی نژاد با هدایت و نظر مشائی است..[17][18]
معاونت اولی رئیسجمهور
مشایی در 27 تیر 1388 به عنوان معاون اول رئیسجمهور در دولت دهم معرفی شد. این انتخاب با مخالفتهای فراوانی در طیف مخالفان و حتی برخی از حامیان احمدینژاد روبرو شد،[27][28][29] تا آنجا که حتی ناصر مکارم شیرازی، مرجع تقلید شیعه، تصدی او را نامشروع اعلام کرد[30] و محمدحسن ابوترابیفرد نایب رئیس اول مجلس از دستور سیدعلی خامنهای برای برکناری مشایی و استفاده نکردن از او در هیچ پستی خبر داد.[31] سید احمد خاتمی نماینده مجلس خبرگان و امام جمعه تهران برکناری مشایی را آزمون ولایتمداری احمدینژاد خواند.[32] با این حال احمدینژاد و مشایی در روزهای بعد بر تصمیم خود پافشاری کردند. علی مطهری نماینده اصولگرای مجلس گفت برای سئوال از رئیسجمهور در مجلس تلاش میکند.[33] سئوال نمایندگان مجلس از رئیسجمهور تاکنون در جمهوری اسلامی سابقه نداشتهاست. پس از خودداری احمدینژاد از اجرای دستور رهبر اعتراضاتی در جلسه هیئت دولت نیز ایجاد شد و پس از آنکه احمدینژاد اداره جلسه را به مشایی سپرد، وزرا در اقدامی هماهنگ جلسه دولت را ترک کردند.[34]
سرانجام در روز جمعه 2 مرداد 1388 دفتر حفظ و نشر آثار علی خامنهای، متن دستور رهبر ایران خطاب به احمدینژاد در مورد لزوم برکناری رحیم مشایی از سمت معاونت اول رئیس جمهور را منتشر کرد. این نامه تاریخ 27 تیرماه را دارد و شش روز پیش از انتشار به احمدینژاد ابلاغ شده بود. این در حالی است که احمدینژاد در 30 تیر، یعنی سه روز پس از صدور دستور خامنهای، گفته بود که مشایی در سمت معاون اول رئیس جمهور به خدمات خود ادامه میدهد.[35] ساعاتی بعد از اعلام رسمی این دستور، مجتبی ثمره هاشمی دستیار ارشد رئیسجمهور از قول مشایی گفت که او مطیع امر رهبر است و خود را معاون اول رئیسجمهور نمیداند.[36] واحد مرکزی خبر، متعلق به صداوسیمای ایران جملاتی را که ثمره هاشمی در جمع خبرنگاران از رحیممشایی نقل کرد، به همراه «بسمه تعالی» در ابتدا و نام مشایی در انتهای آن، ابتدا به عنوان «اطلاعیه» و کمی بعد با انتشار اصلاحیهای به عنوان «متن کنارهگیری» مشایی منتشر کرد.[37] روز بعد در نامه احمدینژاد به خامنهای استعفای مشایی بطور رسمی اعلام شد.[38] در 3 مرداد، مشایی در نامهای به رئیسجمهور، رسماً استعفای خود را اعلام کرد.[39]
چند روز پس از برکناری مشایی از پست معاونت اولی ریاست جمهوری و انتصاب به ریاست دفتر ریاست جمهوری، محمود احمدی نژاد، غلامحسین محسنی اژهای وزیر اطلاعات ایران را که یکی از مخالفان مشایی در دولت بود را برکنار کرد. محمد حسین صفار هرندی نیز که از اعتراض کنندگان به معاونت اولی مشایی بود استعفای خود را تسلیم دولت کرد.[40] انتصاب مشایی به ریاست دفتر احمدینژاد نیز با واکنش تند برخی اصولگرایان روبرو شد بطوریکه جامعه اسلامی مهندسین از احزاب اصلی طیف اصولگرا و حامی احمدینژاد در نامهای به رئیسجمهور نسبت به تکرار سرنوشت بنیصدر و مصدق هشدار داد.[41] سه روز بعد از برکناری مشایی، آیت الله خامنهای در جمع قاریان قران سخنرانی کردند و به شدت از مخالفان مشایی انتقاد نمودند. در این سخنرانی اس تلویحا اعلام نمودند مشایی صلاحیتهای زیادی دارد و به نحوی از رییس دفتر شدنش حمایت کردند. همچنین از مخالفان خواستند تا در مورد آقای مشایی تقوا را رعایت کنندلینک سخنرانی
دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد
او از 28 شهریور 1388 تا فروردین 1390 ریاست نهاد ریاست جمهوری را برعهده داشت.[42] مشایی هم اکنون مسئولیتهای زیر را برعهده دارد:[43]
- رئیس دبیرخانه? جنبش عدم تعهد (11 آذر 1391)
- رئیس دفتر رئیسجمهور (3 مرداد 1388-11 آذر 1391)
- نمایندگی ویژه رئیسجمهور جهت تصمیمگیری در مورد نحوه اجرای اختیارات هیأت وزیران در امور نفت (30 مهرماه 1388)
- ریاست شورای هماهنگی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی (10 آبان 1388)
- دبیر کمیسیون فرهنگی دولت (19 آذرماه 1388)
- ریاست گروه مشاوران جوان ریاست جمهوری (6 اسفند 1388)
- مسئولیت انتصاب مدیر عامل صندوق مهر امام رضا
- مسئولیت کنترل و نظارت مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری
- نماینده تام الاختیار رئیسجمهور در ستاد مرکزی راهیان نور
- رئیس کارگروه زیارت و فرهنگ رضوی
- عضویت در شورای فرهنگی دولت با حکم رئیس جمهور
- رئیس کمیته عالی در مورد طرح خط لوله گاز ایران – پاکستان - هند
- نماینده رئیسجمهور در شورای نظارت بر صدا و سیما
- جانشین رئیسجمهور در شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور (8 مرداد 1385)
- رئیس مرکز ملی جهانیشدن (9 دیماه 1386)
- عضو کمیسیون اقتصادی دولت
- نظارت برکار سخنگوهای دولت و رئیس شورای اطلاع رسانی دولت
- نماینده ویژه رئیسجمهور در امور خاورمیانه